פורסם ב- 10.4.22
מרחבא
שלום לכולם,
מילת היום מופיעה בזכותה של עמיתה יקרה שלי.
אז מילת היום היא –
שַחְשַט شَحْشَط – נהג בנוקשות ובקשיחות, עינה, העניש; גרר, משך, סחר
העמיתה רצתה שאציג את מילת היום, והיא שלחה לי צילום מסך של כתבה עם המילה.
הבה נכיר את הכתבה העצובה הבאה, שהופיע בָּאתר:
צַוְְת בֵּירוּת – הקול של ביירות
بكل أسى وحزن والدة الطفلة جوري تروي الساعات الأخيرة لفراق ابنتها
11 – يوليو – 2021
شرحت والدة الطفلة جوري السيد التي فارقت الحياة امس ما حصل مع ابنتها بالتحديد وقالت “لم تكن تعاني من اي امراض، من يراها يعتقد انها تبلغ من العمر سنتين وليس عشرة اشهر” تبكي بحرقة مضيفة “كل شي راح ما في شي رح يرجع” مشددة “ارتفعت حرارة ابنتي بسبب اسنانها، توجهت بها عند الطبيبة، طمأنتي ان لا شيئاً خطيرا، طلبت ادخالها المستشفى كان جوابها انه لا يوجد ادوية في المستشفيات ولا اسرة فارغة، عندها توجهنا الى الصيدليات لجلب دواء لها الا ان كل الصيدليات كانت مغلقة، احد الصيادلة اطلعني انه سيفتح الصيدلية لي عند الساعة التاسعة ليلا لاعطائي الدواء، وبالفعل هذا ما حصل وقد انخفضت حرارتها، في اليوم التالي تقيأت، وتراجعت حالتها، عندها اتصلت بالطبيبة طلبت احضارها، تقيأت رغوة لونها بني، قصدنا مستشفى المركزي التي قامت بواجبها على اكمل وجه”.
مؤكدة في حديث مع مراسلة “صوت بيروت انترناشونال” سارة شحادة “تشحشطنا شحشطة الكلاب، بعد ان تقيأت ابنتي دخل قسم منه الى الرئتين، لم تعد تتجاوب مع الادوية، تواصلنا مع مستشفيات اخرى لنقلها الى غرفة عناية مركزة للاطفال، عندما اتت الموافقة على مستشفى حمود ودلاعة توجهنا بالسيارة كان الوقت قد فات، بزقت دماً ورحلت”.
وتساءلت “ايحتاج الامر كل هذه الوساطات لادخالها الى مستشفى فيها غرفة عناية للاطفال، ولتنقلها سيارة اسعاف، تأخروا كثيرا، لن تعود ابنتي” وقالت سيدة: ”حرقت قلبي، انا ما بدي حطها بالبراد”، واكد احد اقاربها “يجب محاسبة المسؤولين الكبار”.
בצער ובכאב רבים אמהּ של הילדה ג’ורי מספרת על השעות האחרונות של חייה של בתהּ
11.7.21
אמה של הילדה ג’ורי אלסיד, שהלכה לעולמה אתמול, הסבירה מה בדיוק קרה לבתה ואמרה: “היא לא סבלה משום מחלות, מי שראה אותה חשב שהיא בת שנתיים ולא עשרה חודשים”. היא בוכה בצער ומוסיפה: “הכל הלך, שום דבר לא יחזור”, בהדגישה: “החום של בתי עלה בגלל השיניים שלה, הלכתי איתה לרופאה, היא הרגיעה אותי שלא מדובר בשום דבר מסוכן, ביקשתי לאשפז אותה בבית חולים, אך היא ענתה לי שאין תרופות בבתי החולים ולא מיטות פנויות, לכן פנינו לבתי המרקחת להביא לה תרופה, אך כל בתי המרקחת היו סגורים. אחד הרוקחים אמר לי שהוא יפתח את בית המרקחת עבורי בשעה תשע בערב כדי לתת לי את התרופה, וזה אכן קרה, והחום שלה ירד. יום למחרת היא הקיאה, ומצבה הוחמר. התקשרתי לרופאה וביקשתי להביא אותה אליה, היא הקיאה קצף בצבע חום, פנינו לבית החלים המרכזי שעשה כל שנדרש ממנו”.
בשיחה עם כתבת “צות בירות אינטרנשיונל”, סארה שחאדה, סיפרה: נגררנו/התענינו/התייחסו אלינו כמו כלבים, אחרי שבתי הקיאה חלק מהקיא חדר לריאות, היא כבר לא הגיבה לתרופות. יצרנו קשר עם בתי חולים אחרים להביאה לחדר טיפול נמרץ לילדים. כשהגיע האישור לנסוע לבית חולים “חמוד ודלאעה” (זה בית חולים, או שני בתי חולים שהתאחדו, בעיר צידון בלבנון. שָלֵו) נסענו לשם במכונית אך הזמן עבר, היא ירקה דם ומתה”.
היא הביעה תְּהִיה: “האם העניין מצריך את כל הפרוטקציות האלה כדי להכניס אותה לבית חולים עם חדר טיפול נמרץ לילדים, ולהסיע אותה באמבולנס? איחרנו מאוד, ובתי כבר לא תחזור”. סידה אמרה: “הלב שלי עצוב, אני לא רוצה לשים אותה במקרר (של המתים)”. אחד מקרוביה הדגיש: “צריך לעשות דין וחשבון עם האחראים הבכירים”.
(התרגום שלי. שָלֵו)
סרטון באורך 14 דקות בנושא:
=-=-=-=
אולם עמיתתי לא הפנתה את תשומת לבי למילה/לפועל בגלל המקרה המצער בלבנון; הפועל הזה “צץ” גם בהקשר הבא. הנה, קבלו מהרשת:
طالب الطب محمد مصلح من الناصرة بعد عودته من أوكرانيا: ‘رحلة العودة كانت محفوفة بالمخاطر’
موقع بانيت وصحيفة بانوراما، ٢.٣.٢٢
مع بدء العملية العسكرية الروسية على اوكرانيا، عاد الكثير من الطلاب العرب الذين يدرسون في اوكرانيا إلى البلاد، هاربين من نيران الحرب والقصف الذي لا يفرق بين أحد…
وعلى الرغم من عودة العديد من الطلاب سالمين إلى البلاد، إلا أنهم يبدون مخاوف كبيرة من ضياع تعب السنين، وحلم التخرج لا سيما وان العديد منهم كانوا على وشك التخرج…
محمد مصلح من الناصرة، كان من بين الطلاب الذين عادوا ليلة أمس الثلاثاء إلى البلاد، تاركا معه احلامه، وذكرياته في اوكرانيا…
محمد تحدث لقناة هلا وروى لمراسلتنا بيداء ابو رحال لحظات الرعب التي عاشها في الايام الاولى من الحرب، ورحلة الهرب إلى النقطة الحدودية التي استمرت أكثر من 30 ساعة..
[…]
“استمر سفرنا الى ما يقارب 30 ساعة بدون طعام”
وعن مصير حياته التعليمية بعد الحرب، أوضح طالب الطب محمد مصلح لقناة هلا “حتى اليوم لا أعرف شيئا، ننتظر توضيحا من الجامعة ومن مندوبي الطلاب العرب”.
وحول عودته الى البلاد، أكد طالب الطب محمد مصلح “صراحة (تشحشطنا) خلال العودة الى البلاد، ولكن الحركة الإسلامية والمندوب بلال عباس وأحمد الاسطل لم يقصّروا حيث أمّنوا لنا باصين عدنا فيهما. خرجنا من أوكرانيا في 27/2 واستمر سفرنا الى ما يقارب 35 ساعة. وواجهنا صعوبات في طريق العودة حيث لم يتوفر معنا الطعام واقتصر طعامنا على “التسالي” والماء”.
[…]
הסטודנט לרפואה מוחמד מצלח מנצרת לאחר חזרתו מאוקראינה: “המסע חזור היה מלא סכנות”
אתר פאנית (פאנט) ועיתון פנורמה, 2.3.22
עם תחילת המבצע הצבאי הרוסי נגד אוקראינה חזרו ארצה סטודנטים ערבים רבים, שלומדים באוקראינה, בבורחם מאש המלחמה וההפצצות שאינן מבדילות בין אנשים.
למרות שרבים מהסטודנטים חזרו ארצה בריאים ושלמים, הם מביעים חששות גדולים לגבי הפסד עמל השנים והחלום לסיים את התואר, במיוחד כשרבים מהם היו ממש על סף סיום הלימודים.
מוחמד מצלח מנצרת היה בין הסטודנטים ששבו ליל אמש, יום שלישי, ארצה, בעוזבו את חלומותיו וזכרונותיו באוקראינה.
מוחמד שוחח עם ערוץ “הלא” וסיפר לכתבתנו בידאא’ אבו רחאל על רגעי האימה אותם חווה בימים הראשונים של המלחמה, ועל מסע הבריחה אל נקודת הגבול, שנמשך יותר מ- 30 שעות.
[…]
“הנסיעה שלנו נמשכה בערך 30 שעות בלי אוכל”
באשר לגורל לימודיו לאחר המלחמה, הסטודנט לרפואה מוחמד מצלח הבהיר לערוץ “הלא”: עד היום אינני יודע דבר, אנו ממתינים להבהרה מהאוניברסיטה ומנציגי הסטודנטים הערבים”.
באשר לשובו ארצה, מוחמד סיפר: “בכנות, התענינו (כאן מופיע הפועל תְשַחְשַטְנַא בסוגריים במקור, כנראה בשל ייחודו ונדירותו. שלו) במהלך החזרה ארצה, אבל התנועה האסלאמית והנציגים בלאל עבאס ואחמד אלאסטל לא חסכו מאמצים וארגנו לנו שני אוטובוסים בהם חזרנו. עזבנו את אוקראינה ב- 27.2 ונסיעתנו נמשכה בערך 35 שעות. נתקלנו בקשיים בדרך חזרה, שכן לא היה לנו אוכל. הסתפקנו בחטיפים ובמים”.
[…]
(התרגום שלי. שָלֵו)
=-=-=-=
השורש הערבי המרובע ש.ח.ש.ט היה חדש לי לחלוטין.
הוא קיים במדוברת הלבנטינית (של אזורנו), ואפילו וורד אינו מכיר אותו ושם קו אדום תחתיו כמילה שגויה או לא מוכרת.
* מילת היום היא הפועל על דרך הבניין השני
* שַחְשַטַה شحشطة, בצורת שם הפעולה/מצדר של הבניין – התייחסות בנוקשות ובקשיחות, עינוי, הענשה; גרירה, משיכה, טרטור, תלאות
* מְשַחְשַט مشحشط, בצורת הבינוני הפעול של הבניין – לבוש ברישול
* הפועל תְשַחְשַט تشحشط על דרך הבניין החמישי – התענה, נענש; נגרר
זה היה הפוסט ה- 1,679 שלנו.
שיהיה יום נהדר,
ימאמה, שלו ורני
מיזם ערביט הוא זוכה פרס “קרן שרוני” לשנת 2022.
זהו מיזם התנדבותי ללא מטרות רווח. טעינו במתן קרדיט לתמונה או פספסנו אותו? עדכנו אותנו כדי שנתקן.
